Adrenaline Forest!

Spanning en sensatie in Wellington! Maikel kwam weer langs en we zijn naar Adrenaline Forest gegaan in Porirua. Eerst 's ochtens ontbijt bij de subway halen en daarna de trein richting Porirua. Eenmaal daar door Maikel opgehaald en door gereden naar Adrenaline Forest. Na de afslag te hebben gemist kwamen we toch nog aan, we kregen korte uitleg over hoe alles werkt. Het was allemaal super veilig want je kon onmogelijk los komen en uit de boom flikkeren dus super handig!


Zo zag het vanaf de grond eruit, best wel hoog dus.

Er waren in totaal 6 routes, 1 en 2 voor kleine kinderen 3a voor beginners en de rest was wat gevorderd. Wij begonnen bij 3a maar nog niet halverwege kwamen we achter HELE slome mensen te staan. Na zo'n 10 min hebben moeten wachten hadden we zoiets van we gaan terug en beginnen wel bij 3.


Even wat actie shots van route 3 waar er aanzienlijk minder mensen waren en we tenminste door konden.
Toen gingen we naar route 4, en Maikel ging voorop dus dit was mijn uitzicht voor het komende uur.

Het begon al goed met één kabel waar je overheen moest lopen ver boven de grond met maar één andere kabel om je aan vast te houden (zie hieronder). Lekker wankel dus nog net niet in m'n broek gescheten!

Bijna aan het einde kwam er nog zo'n fijne "monkey bridge" zoals hierboven maar deze was nog wankeler. Maikel ging voor op en stond niet rechtop zoals hierboven meer eerder in een hoek van bijna 90 graden. op een gegeven moment gaven zijn armen het op en kwam hij niet meer overeind.

Dus ik dacht, ik doe ff heldhaftig en loop naar m toe. Toen ik bij m stond bedacht ik me even dat ik niks kon doen. Als ik 'm overeind wou trekken zou ik zelf vallen, dus dat was geen goed idee. Dus ik ben verder gegaan en heb 'n foto van 'm gemaakt.
Maar uiteindelijk is iemand van het personeel naar boven gekomen en heeft hij 'm eruit getakeld en kon hij verder met de route. We kregen wel als tip mee om niet naar route 5 te gaan want die zou alleen maar erger zijn.
En dat advies hebben we opgevolgd. Voordat we terug naar Wellington gingen zijn nog even langs de cheesecake shop gehaald voor, je raad het nooit, Cheesecake! Eenmaal in Wellington hebben we ons klaar gemaakt voor de Film Thor Ragnarok. Maar eerst nog even een hamburger eten.

De volgende dag is Maikel weer richting Napier gegaan en was het weekend alweer voorbij.
En om deze blog nog even goed af te sluiten, een foto van Papa Gander en zijn geadopteerde zoon Gus the gosling (of in het Nederlands Guus het gansje)